Κυριακή 29 Μαρτίου 2015

ΜΙΚΡΑ-ΜΙΚΡΑ νεα



ΑΥΝΑΝΕΣ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΤΗΤΑΣ ΕΥΤΥΧΕΙΤΕ! 
Χαράς ευαγγέλια για τους απανταχού αυνάνες!!! Πάσης ηλικίας και παντός καιρού .... Εδώ και μερικές μέρες κι οι μ@λ@κες διαθέτουν το Υπουργείο τους σ΄αυτή τη χώρα. Βέβαια!!! Με τον αναβαθμισμένο Υπουργό τους κύριο " Ρε Μ@λ@κ@" Πρώτη φορά....σημειωτόν λοιπόν





ΕΚΛΟΓΕΣ ή ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ?


Η κυβέρνηση συμπληρώνει 100 μέρες στην εξουσία και η κυβερνητική της εμπειρία μοιάζει οδυνηρή. Θα πάρω την βολικότερη υπόθεση εργασίας για την κυβέρνηση: Αν υποτεθεί -υποτεθεί σε πρώτο χρόνο-πως η προηγούμενη κυβέρνηση έφερε κοινωνία & οικονομία στο χείλος του γκρεμού, τότε οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ επιχειρούν την κλωτσιά και τις καταβαραθρώνουν. Και αν ο ΣΥΡΙΖΑ παρέλαβε μια χρεοκοπημένη χώρα, κινδυνεύει να την παραδώσει στην ιστορία τελεσίδικα πτωχευμένη!
Οι παλιοί διπλωμάτες λένε μια μεγάλη αλήθεια: Όταν διαπραγματεύεσαι με κάποιον ισχυρότερο, πάρε την πρώτη προσφορά του. Οι επόμενες προσφορές, θα είναι περισσότερο οδυνηρές και κατά το μάλλον ...εκπτωτικές. Μέσα σε ένα μόλις τρίμηνο και από τα επικολυρικά φολκλορικά σλόγκαν του πρωθυπουργού: "θα τους χορέψουμε στο ταψί" ή " η Μέρκελ δεν έχει άλλη επιλογή από το να συμβιβαστεί" φτάσαμε στο επαπειλούμενο ευθέως πλέον grexit και την πλήρη απαξία του ΥΠΟΙΚ Βαρουφάκη από τους ομόλογούς του στη Ρίγα χθες. Με παράπλευρη διάχυση του πολωτικού αυτού κλίματος και στην Ελληνική βουλή. Και αριστοτεχνική καλλιέργεια κλίματος πόλωσης. Με το back round, να παραπέμπει σε λαϊκή ετυμηγορία. Ετυμηγορία λυτρωτική για τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ίσως, αλλά και μια άκρως καταστροφική διαδικασία για μια χώρα. Που ακυβέρνητη για ένα και βάλε μήνα, θα φλερτάρει εις το....διηνεκές με το ατύχημα. Για να μην πούμε σκοπούμενο δυστύχημα. Από την ισχυρότερη συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ την Αριστερή πλατφόρμα. Που επιχειρεί να καθυποτάξει το υπολοιπόμενο 33% των αγανακτισμένων που απλά ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ, στο ρομαντικό πατρογονικό 4%. Που βολόδερνε για τρεις δεκαετίες κάτω από το αγωνιώδες δίλημμα: Μπαίνουμε η δεν μπαίνουμε στη βουλή? Οι Έλληνες Υπουργοί της Αριστεράς, διαπίστωσαν από τις πρώτες κιόλας επαφές τους, πως το όποιο δέλεαρ της διακρατικής συνεργασίας μας με ξένες και τρίτες κυβερνήσεις, δεν είναι παρά η θέση της Ελλάδας στην ΕΕ και την Ευρωζώνη. Ως πύλη εισόδου σε μια τεράστια αγορά. Εκτός ΕΕ και Ευρωζώνης, η Ελλάδα και η διαβόητη γεωστρατηγική της θέση, δεν θα αποτελέσει παρά ένα ατελείωτο parkink, των κάθε λογής προσφύγων, οικονομικών μεταναστών και ανθρώπινων ψυχών εν τέλει. Με την γείτονα Τουρκία να μην απολαμβάνει πλέον την πολιτική ασυλία από τους πανίσχυρους μέχρι χθες συμμάχους της και την οικονομική της κατάρρευση να είναι θέμα χρόνου, η αποσταθεροποίησή της και η εξαγωγή της κρίσης στη...γειτονιά, είναι πλέον ορατές. Η "ειρηνική" σε πρώτο χρόνο κατάληψη της Ελλάδας από το τουρκικό μεταναστευτικό ρεύμα, θα αλλοιώσει τελεσίδικα την ανθρωπογεωγραφία αυτής της χώρας. Και η χώρα περί άλλα τυρβάζει. 
ΕΚΛΟΓΕΣ λοιπόν? Για ποιο λόγο άραγε? Με την κυβέρνηση να απολαμβάνει μια πρωτοφανή στήριξη από λαό και αντιπολίτευση, ένας και μόνο λόγος είναι προφανής, σε μια τέτοια επιλογή: Ξεκαθάρισμα εσωτερικών λογαριασμών... Είτε των ΑΝΕΛ, είτε της Αριστερής πλατφόρμας. Η δυσάρεστη έκπληξη για τον ΣΥΡΙΖΑ, είναι πως οι Ευρωπαίοι εταίροι ελάχιστα τρόμαξαν από την αριστερή κορμοστασιά της κυβέρνησης. Απεναντίας πνέουν τα μένεα εναντίον της κυβερνητικής συνιστώσας των ΑΝΕΛ. 
ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ μήπως? Και με ποιό ερώτημα άραγε? Κακά τα ψέματα: Οποιοδήποτε ερώτημα και αν τεθεί, ο λαό στις κάλπες θα ψηφίσει ΝΑΙ ή ΟΧΙ στο ευρώ. Πολλοί προεξοφλούν το αποτέλεσμα. 70% των Ελλήνων λένε λέει ΝΑΙ. Σύμφωνα και με τις....δημοσκοπήσεις. Με τους εμβριθείς αναλυτές να παραγνωρίζουν ωστόσο το γεγονός, πως το ΟΧΙ στο ευρώ το ψελλίζουν δυο αντιδιαμετρικές κοινωνικές τάξεις: Αυτοί που δεν έχουν να χάσουν το παραμικρό, μην χάνοντας ούτε ένα ευρώ μιας και δεν το διαθέτουν. Κι αυτούς που έχουν να κερδίσουν τα πάντα και να γίνουν Κροίσοι της κρίσης, αγοράζοντας έναντι πινακίου φακής με ευρώ στην τελματωμένη κοινωνία μιας ολοένα και πιο υποτιμημένης κοινωνία της δραχμής. Ελάχιστα ευκαταφρόνητες συνιστώσες...
Το δημοψήφισμα κοντολογίς, με την αναπομπή του διλήμματος στον λαό, που θα χρησιμοποιηθεί ως καθαρτήριο για την μεγάλη προσγείωση στην πραγματικότητα του ΣΥΡΙΖΑ, ένα πράγμα φανερώνει: Την καρεκλολαγνεία του κυβερνητικού ΣΥνασπισμού και τον αυτοσκοπό της στην εξουσία. Διότι αν ο λαός πεί -και είναι προετοιμασμένος- ναι στα μέτρα τότε ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να τα προσυπογράψει. Δίκην υπηρεσιακής κυβέρνησης. Κόντρα σε όλα του τα προγράμματα και οράματα...Απλά προσκολλημένος στις καρέκλες της εξουσίας. Κλείνοντας να προσθέσουμε και την άχρηστη πληροφορία της ημέρας: Οι podemos στην Ισπανία, εκθρονίστηκαν από τις θέσεις της εξουσίας σε τοπικές εκλογές και δημοσκοπήσεις γιατί λέτε? Γιατί τάζουν στον Ισπανικό λαό, περισσότερα από όσα έχουν ανάγκη οι Ισπανοί πολίτες...Συνεπώς ο Ευρωπαϊκός νότος -που θα συμμαχούσε απριόρι με την Ελληνική κυβέρνηση ντεμέκ- ξεκαθάρισε ελέω ΣΥΡΙΖΑ- τον πολιτικό του ορίζοντα οίκαδε. Έχοντας ωστόσο κάθε λόγο να οδηγήσει της Ελλάδα με προσυπογραφή Τσίπρα, από την χρεοκοπία στην πτώχευση...



***Τι θα γίνει μ αυτές τις ατάκες του f/b μωρέ το κέρατό μου? Σήμερα είδα την ίδια ατάκα σε δέκα διαφορετικούς τοίχους επικεικώς. Κι ούτε ένας αντικονφορμιστής ανάμεσά τους? Ότι μ@λ@κί@ σκαρφίστηκε κάποιος, άντε  έγινε μονομιάς  σλόγκαν και θέσφατο? Χάθηκε και λίγη αμφισβήτηση? Να το τραβήξει κάποιος το σκοινί ας πούμε και λίγο παραπέρα από τα κλισέ… Γράφοντας: «Ότι δε σκοτώνει σε αφήνει ενίοτε….ανάπηρο» ή
«Όταν θέλεις κάτι πολύ ακόμα και το σύμπαν συνωμοτεί» Αρκεί να μη συγκρουστεί με το …σύμπαν  κάποιου άλλου, που θέλει ακριβώς το ίδιο πράγμα: θα πρόσθετα εγώ.
Αλλά και οι ατάκες των προγόνων την θέλουν την …ανακαίνιση τους: Βέβαια!!!
«Στους γονείς μου  χρωστάω το ζήν ….»  έλεγαν οι πρόγονοι.
«Και στη σύνταξή τους το….επιβιώνειν» το …ανακαίνισε κι αυτό το μνημόνιο.
O θάνατός σου η ζωή μου» είπε κάποιος. «Η…αυτοχειρία  του συνταξιούχου,  είναι πηγή  βιωσιμότητας  των ταμείων.  Αποφάνθηκε η ρήτρα μηδενικού ελλείμματος...

Να κάποιες τέτοιες παραλλαγές θέλω να βλέπω…Kι όσο δεν τις βλέπω,  δυο λύσεις μου μένουν: Είτε να επισκεφτώ τον φίλο μου τον ψυχίατρο είτε να κόψω εντελώς  το άθλημα του f/b



"Είναι υποδειγματική η συνέπεια του νεοέλληνα στις εκλογές. Όπου πάει μόνο και μόνο για να καταψηφίσει. Αναδεικνύοντας χρόνια τώρα  την ανιπολίτευσή του.  Με την κυβέρνησή του να προκύπτει εντελώς συγκυριακά. Στις τελευταίες εκλογές ωστόσο ο νεοέλληνας δοκίμασε μια διαφορετική συνταγή: Ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ,  ψηφίζοντας ταυτόχρονα και στο ίδιο ακριβώς κόμμα εξ' αδιαιρέτου κυβέρνηση και αντιπολίτευση!!! Με τους Υπουργοποιημένους του ρεύματος Λαφαζάνη, να διαχειρίζονται τα υπουργεία τους-και τις εκκρεμότητές τους- σαν να πρόκειται για διαφορετικά και μη... κυβερνητικά καντόνια. Μιας συνομοσπονδίας  τοπικών κυβερνήσεων. Άντε τώρα εσύ ως πολίτης να στηΡΗΞΕΙΣ μια εθνική προσπάθεια. Για να μην  έχει τη χαρά και την τιμή να τη ΡΙΞΕΙ το όμαιμον σπλάχνο ο Λαφαζάνης...Μύλος κυριολεκτικά!"
***Είναι υποδειγματική η συνέπεια του νεοέλληνα στις εκλογές. Όπου πάει μόνο και μόνο για να καταψηφίσει. Αναδεικνύοντας χρόνια τώρα την ανιπολίτευσή του. Με την κυβέρνησή του να προκύπτει εντελώς συγκυριακά. Στις τελευταίες εκλογές ωστόσο ο νεοέλληνας δοκίμασε μια διαφορετική συνταγή: Ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ, ψηφίζοντας ταυτόχρονα και στο ίδιο ακριβώς κόμμα εξ' αδιαιρέτου κυβέρνηση και αντιπολίτευση!!! Με τους Υπουργοποιημένους του ρεύματος Λαφαζάνη, να διαχειρίζονται τα υπουργεία τους-και τις εκκρεμότητές τους- σαν να πρόκειται για διαφορετικά και μη... κυβερνητικά καντόνια. Μιας συνομοσπονδίας τοπικών κυβερνήσεων. Άντε τώρα εσύ ως πολίτης να στηΡΗΞΕΙΣ μια εθνική προσπάθεια. Για να μην έχει τη χαρά και την τιμή να τη ΡΙΞΕΙ το όμαιμον σπλάχνο ο Λαφαζάνης...Μύλος κυριολεκτικά!

****Αν γινόταν να σκύψει ο θεός στο αυτί του καθένα μας και να του ψιθυρίσει πόσες φορές ακροβάτησε μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας κι ένα θεϊκό χέρι τον τράβηξε μακριά του, θα ήμασταν περισσότερο ευγνώμονες με την χαρισάμενη ζωή μας και θα μεμψιμοιρούσαμε λιγότερο. Η κάθε μέρα που ζούμε είναι ένα απόκτημα. Και μια παραχώρηση. Κι εκείνο που μας μένει, είναι να βάλουμε την προστιθέμενη αξία της καθημερινής μας προσπάθειας στην κάθε μέρα, μετατρέποντας το απόκτημα σε κατάκτηση. Έτσι απλά….

"Αν γινόταν να σκύψει ο θεός στο αυτί του καθένα μας και να του ψιθυρίσει πόσες φορές ακροβάτησε  μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας  κι ένα θεϊκό χέρι τον τράβηξε μακριά του, θα ήμασταν περισσότερο ευγνώμονες  με την χαρισάμενη  ζωή μας  και θα μεμψιμοιρούσαμε   λιγότερο. Η κάθε μέρα που ζούμε είναι ένα απόκτημα. Και μια παραχώρηση. Κι εκείνο που μας μένει, είναι να βάλουμε την προστιθέμενη αξία της καθημερινής μας προσπάθειας στην κάθε μέρα, μετατρέποντας το απόκτημα σε κατάκτηση. Έτσι απλά…."

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου